هدف از این پژوهش، نقش آموزش در چگونگی بهره برداری سیستم های آبیاری تحت فشار شامل آبیاری های موضعی و آبیاری بارانی کلاسیک ثابت اجرا شده در شهرستان سنقر می باشد. برای این منظور 5 سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت، 3 سیستم آبیاری میکرو و 8 سیستم آبیاری قطره ای شهر سنقر به طور کاملا تصادفی و از بین سیستم های که حداقل یک فصل زراعی ازبهره برداری آن ها سپری شده بود، انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفت.کلیه سیستم ها قبل از آموزش دارای راندمان کاربرد پایین بودند و یکنواختی توزیع در آنها کمتر ازمقادیر توصیه شد کلر و مریام بود که بعد از آموزش آن-ها نسبت به سیستم های در دست اجرا تغییر یافت. طراحی، اجرا و بهره برداری نا مناسب سیستم های مورد مطالعه مهم ترین دلیل پایین بودن راندمان پتانسیل کاربرد تشخیص داده شد که تا حدودی با بهره برداری مناسب به این مشکلات فائق آمدیم. از نا مناسب بودن فشار می توان به عنوان مهم ترین این عوامل نام برد.
