حمید زارع ابیانه

کم آبیاری به عنوان یک عامل تنشزا بر ویژگیهای رویشی و فیزیولوژیکی گیاهان اثر میگذارد. آبیاری ناقص یکی از مدیریتهای آبیاری است تا با کاهش مصرف آب شدت تنش وارده بر گیاه را (PRD) ناحیه ریشه بکاهد. هدف این پژوهش بررسی اثر کم آبیاری بر فلورسانس کلروفیل، وزن خشک طبق، ساقه، برگ، نمایه رقم آذرگل در اقلیم ساری میباشد. این (Helianths annus L.) سطح برگ و عملکرد دانه آفتابگردان آزمایش در سال 1392 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و در سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای پروژه عبارت بودند از ( 1) آبیاری در دو سطح 75 و 55 درصد، (DI) کامل ( 100 درصد جبران کاهش رطوبتی خاک)، ( 2) کم آبیاری تنظیم شده و ( 3) آبیاری ناقص ریشه نیز در دو سطح 75 و 55 درصد جبران کاهش رطوبتی خاک .یافته های این پژوهش نشاندهنده تفاوت معنیدار اثر تیمارهای آبیاری بر عملکرد دانه، کارایی فتوسنتز، فلورسانس بیشینه و کمینه، شاخص سطح برگ، وزن خشک ساقه، طبق و برگ میباشد. تنش آبی بهطور معنیداری عملکرد دانه، شاخص را کاسته و از سویی دیگر موجب افزایش میزان فلورسانس Fm و فلورسانس بیشینه (YII) عملکرد کوانتومی شد. بیشترین مقدار عملکرد مربوط به تیمار آبیاری کامل و به میزان 5148 کیلوگرم در هکتار بود که F کمینه 0 داری نداشت. بیشترین شاخص سطح برگ در پایان فصل رشد مربوط به تفاوت معنی PRD با تیمار آبیاری 75 تفاوت معنیداری نداشت. در مجموع، کم- PRD و 55 DI75 ،PRD 4 بود که با تیمارهای 75 / با 3 FI تیمار آبیاری 16 درصدی / آبیاری تا حد 75 درصد نیاز آبی بصورت خشکی ناحیه ریشه توصیه میشود زیرا باعث کاهش 8 در آب مصرفی شد و با تیمار آبیاری کامل از نظر عملکرد دانه، عملکرد کوانتومی و سایر پارامترهای رشد تفاوت معنی داری نداشت