تحقیق حاضرارتباط گزارشگری مالی محافظه کاری با مدیریت نقدینگی را مورد بررسی قرار می دهد. در این پژوهش داده های 76 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سالهای 1384تا1391 جمع آوری وفرضیات تحقیق با استفاده از تحلیل ضرایب رگرسیونی آزمون شده است. ابتدا محافظه کاری در حسابداری با استفاده از مدل گیولی و هاین (2000)اندازه گیری شده و سپس از مدل باتز کاهال وهمکاران(2009) و مدل المیدا وهمکاران (2004) به ترتیب برای اندازه گیری تاثیر محافظه کاری در حسابداری بر روی وجه نقد و گرایش به پس انداز استفاده شده است. شواهد تجربی حاکی ازاین است که ارتباط معنا داری بین محافظه کاری ومدیریت نقدینگی وجود دارد..همچنین بین محافظه کاری در حسابداری و گرایش به پس انداز رابطه منفی و معنادار مشاهده گردید. با توجه به نتایج تحقیق می توان اظهار داشت هر چه میزان محافظه کاری افزایش یابد وجه نقد در دسترس شرکتها کاهش می یابد در واقع دیدگاه سیستم اطلاعاتی تایید می گردد.
