مدیریت صحیح سرمایه در گردش سبب افزایش ارزش بازار واحد تجاری شده و مدیریت کارای آن میتواند نتایج اساسی و بهینهای به بار آورد و چشم پوشی کردن از آن برای هر شرکتی ممکن است خطرناک باشد. از طرفی، پایداری مالی با جنبه های گوناگون سیستم مالی در سطح خرد و کلان در ارتباط است و سبب ثبات مالی و عملکرد مناسب سیستم میشود. هدف اصلی در این پژوهش تعیین تأثیر پایداری مالی بر سرمایه در گردش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. در این راستا دو فرضیه تدوین شد. جهت آزمون فرضیههای پژوهش از دو مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. سپس نمونه ای متشکل از 194 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در یک دوره 6 ساله از سال 1396 تا 1401 به روش حذفی هدفمند (سیستماتیک) انتخاب گردید. دادههای پژوهش با رویکرد داده های ترکیبی جمع آوری شده و به کمک نرم افزارهایExcel 2016 و 13 Eviews مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است. از طرفی به توجه به مشکل ناهمسانی واریانس مدل رگرسیونی پژوهش با استفاده از روش حداقل مربعات تعمیم یافته (GLS) تخمین زده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده اثر مثبت پایداری مالی بر چرخه تبدیل وجه نقد (چرخه تجاری خالص) شرکتها میباشد. همچنین نتایج نشان دهنده اثر منفی پایداری مالی بر سرمایه در گردش خالص (مورد نیاز) است.