فساد نهادینه شده در یک جامعه بستر و فرصت مناسب جهت تقلب در گزارشگری مالی را فراهم می کند. در واقع می توان عنوان کرد که هر اندازه فساد در یک جامعه بیشتر باشد توجیه اعمال و رفتارهای غیر اخلاقی از جمله تقلب نیز بیشتر خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فساد مالی بر احتمال تقلب در گزارشگری مالی است. بدین منظور از شاخص های ادارک فساد و پاسخگویی جهت اندازه گیری فساد استفاده شده است. همچنین جهت اندازه گیـری احتمال تقلب در شرکت ها از نوع اظهار نظر تعدیل شده و نشده طبق استانداردهای حسابرسی و پژوهش های پیشین استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش 161 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های 1391-1400 (1610 سال - شرکت) اسـت. با توجه به ماهیت متغیر وابسته، جهت آزمـون فرضـیه هـا از روش رگرسـیون لاجیت بهره گرفته شده اسـت. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از ارتباط مستقیم بین شاخص ادراک فساد با احتمال تقلب در گزارشگری مالی است. لذا می توان بیان کرد که در محیط های اقتصادی فاسد، مدیران تمایل به انجام اقدامات متقلبانه و بروز رفتارهای غیر اخلاقی و غیر قانونی دارند. همچنین نتایج پژوهش نشان از ارتباط منفی بین شاخص پاسخگویی و احتمال تقلب در گزارشگری مالی دارد. بر این اساس افزایش در شاخص پاسخگویی می تواند منجر به کاهش تقلب در شرکت ها شود و کاهش در این شاخص افزایش احتمال تقلب را در پی خواهد داشت.
