مدیریت اثر بخش دارایی های جاری برای مدیریت نقدینگی و سودآوری شرکت ضروری است؛ بنابراین حفظ تعادل بهینه بین هریک از اجزای سرمایه در گردش مهم است. وجه نقد به عنوان یکی از مهم ترین اجزای سرمایه در گردش به دلیل دارا بودن ویژگی هایی منحصر به فرد همواره مورد عنایت خاص مدیران قرار داشته است؛ و با توجه به این که شرکت هایی که دچار کسری مالی و یا دارای مازاد وجه نقد می باشند به دلیل عدم مدیریت صحیح وجه نقد با مشکلات زیادی رو به رو می شوند. بر همین اساس بررسی میزان انحراف وجه نقد نگهداری شده از سطح هدف، سرعت تعدیل وجه نقد به سمت سطح هدف و عوامل مؤثر بر سرعت تعدیل موضوع مهم و قابل توجهی برای مدیران شرکت ها به شمار می آید. پژوهش حاضر با تأکید بر سرعت تعدیل وجه نقد به سمت بهینه، به بررسی تأثیر استراتژی های سرمایه در گردش بر سرعت تعدیل نگهداشت وجه نقد پرداخته است. جامعۀ آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار هستند که با توجه به شروط در نظر گرفته شده تعداد 149 شرکت در بازۀ زمانی سال های 1381 تا 1398 به عنوان نمونه انتخاب شده اند. همچنین برای جمع آوری و مرتب سازی داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش از نرم افزار های Excel و Eviews و برای آزمون فرضیه ها از رویکرد گشتاور های تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که از بین متغیر های مورد بررسی هر سه استراتژی سرمایه در گردش ( جسورانه، محافظه کارانه، میانه رو) دارای تأثیر معناداری بر سرعت تعدیل نگهداشت وجه نقد هستند و سرعت تعدیل وجه نقد به سمت سطح بهینه را افزایش می دهند.
