حسن زلقی

در شرایط حاضر تصمیم گیری دربارۀ وجه‎نقد از مهم ترین مسائل شرکت ها است و پرداختن به این موضوع یکی از نیازهای جامعه و صنعت کشور است. وجه نقد همواره درصد قابل‎توجهی از دارایی های شرکت را به خود اختصاص می دهد و ازاین‎ حیث دارای اهمیت است که به شرکت اجازه می دهد تا فرصت‎هایی را جست و‎جو کند که برای سهام‎داران ارزش ایجاد می کند. پژوهش حاضر با تأکید بر سرعت تعدیل وجه نقد به سمت بهینه، به بررسی تأثیر مدیریت سرمایه در گردش بر سرعت تعدیل نگهداشت وجه نقد پرداخته است. جامعۀ آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار هستند که با توجه به شروط در نظر گرفته شده تعداد 119 شرکت در بازۀ زمانی سال های 1387 تا 1397 به عنوان نمونه انتخاب شده اند. همچنین برای جمع آوری و مرتب سازی داده ها و آزمون فرضیات پژوهش از نرم افزارهای Excel و Eviews و برای آزمون فرضیه‎ها از رویکرد گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که از بین متغیرهای موردبررسی، متغیرهای کارایی سرمایه در گردش، دورۀ وصول مطالبات و دورۀ گردش موجودی کالا دارای تأثیر معناداری بر سرعت تعدیل نگهداشت وجه نقد هستند و سرعت تعدیل وجه نقد به سمت سطح بهینه را افزایش می دهند، اما متغیرهای دورۀ پرداخت حساب های پرداختنی و چرخۀ تبدیل وجه نقد اگرچه بر سرعت تعدیل وجه نقد تأثیر دارند اما این تأثیر معنادار نیست