نگرانی ناشی از آثار روابط طولانی مدت مدیران حسابرسی و صاحبکار براستقلال حسابرسی و کیفیت حسابرسی موجب تدوین قوانینی مبتنی بر محدود کردن این روابط شده است در حالی که چرخش اجباری حسابرسی به عنوان یک ابزار در جهت افزایش استقلال و بهبود کیفیت حسابرسی توجه قانون گذاری را به خود جلب کرده است شواهد متناقضی در حمایت از آن وجود دارد به علت نگرانی قانون گذاران در رابطه با اثرات دوران تصدی مدیران حسابرسی، پژوهش حاضر به بررسی رابطه دوره تصدی مدیران حسابرسی و یکی از نگرشهای مهم گزارشگری مالی به نام محافظه کاری می پردازد. در مجموع یافته های پژوهش مبین این نکته هستند که در دوره تصدی کوتاه محافظه کاری کمتر است. بنابراین ممکن است چرخش اجباری مدیران حسابرسی اثر معکوسی روی محافظه کاری سود داشته باشد.
