مسئله حقوق زنان به‌ویژه در سده اخیر از مباحث چالش‌برانگیز در میان اندیشمندان مسلمان بوده است. ازاین‌رو بررسی این موضوع به‌ویژه باتوجه‌به نقش فزاینده زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی حائز اهمیت است. در این پژوهش، موضوع حقوق زن در مشروح مذاکرات قانون اساسی مصوب سال 1358 بر اساس تحلیل پارادایمی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است. هدف از این جستار شناخت و بررسی فهم قانون‌گذاران از حقوق زن در مشروح مذاکرات قانون اساسی سال 1358 بوده است؛ بنابراین، نگارنده برای پی‌بردن به این مسئله، با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از جمع‌آوری منابع و مأخذ کتابخانهای، مقالهای و اسنادی، به دنبال پاسخ به این پرسش اساسی بوده است که در خصوص مسئله حقوق زنان، چه پارادایم های فکری در مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی، ظهور و بروز داشته اند؟ در پاسخ به این سوال واکاوی متن مشروح مذاکرات قانون اساسی حاکی از حضور چهار پارادایم فکری (فقهیِ سنتی، فقهیِ نواندیش، چپ و تجددخواه) است که به سبب پایگاههای پارادایمی متفاوت یعنی هستی‌شناسی و انسان‌شناسی متفاوت، نگرش‌های متعارضی نسبت به حقوق و جایگاه زنان داشته‌اند. به‌گونه‌ای که بر مبنای پایگاههای پارادایمی یاد شده می‌توان در مجموع از سه رویکرد برابری‌خواه، سنت‌گرا و چپ انقلابی پیرامون حقوق زنان نام برد.
