این مطالعه میزان سواد سنجش اساتید زبان انگلیسی برای اهداف آکادمیک (EAP) یا زبان تخصصی، باورهای آنها در مورد ارزشیابی، شیوه های واقعی ارزیشابی کلاس درس و دلایل عدم تطابق احتمالی را بررسی کرد. این مطالعه همچنین نیازهای دانشجویان و اساتید ایرانی را در کلاس های زبان تخصصی مورد بررسی قرار داد. علاوه بر این، به دنبال درجه رضایتمندی فراگیران از آموزش و ارزشیابی زبان تخصصی بود. همچنین، این مطالعه به بررسی مواد و روش های تدریس و ارزشیابی بکار گرفته شده در کلاس های زبان تخصصی ایران پرداخته است. داده ها از طریق پرسشنامه های نیازسنجی (سودمند افشار و موثق، 1395)، پرسشنامه سواد سنجش (مرتلر، 2003)، مصاحبه های نیمه ساختاریافته، چک لیست مشاهده کلاس درس و یادداشت های میدانی به دست آمده از نمونه ای متشکل از 436 دانشجوی دانشگاه جمع آوری شد. سی نفر از دانشجویان در مصاحبه شرکت کردند. 27 نفر از اساتید زبان و 23 نفر از اساتید دروس تخصصی از جمله مهندسی، علوم پایه، علوم پزشکی و غیره که از این تعداد 28 نفر در فرآیند مصاحبه و مشاهده شرکت کردند نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه ترکیبی توصیفی متوالی، داده ها به صورت کمی و کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج آن نشان داد که بین نیازهای دانش آموزان و اساتید بیشتر در گوش دادن و دستور زبان تفاوت معناداری وجود دارد و آنها درک نسبتاً مشابهی از نیازها داشتند. در مهارت های خواندن، صحبت کردن و نوشتن نزدیک به نیمی از دانش آموزان از روش های تدریس و ارزشیابی راضی نبودند. همچنین 50 درصد از اساتید از کتاب های سمت (سازمان مطالب و تدوین کتاب علوم انسانی دانشگاه ها) و 35.7 درصد از جزوه استفاده کردند. علاوه بر این، 93 درصد از اساتید زبان تخصصی از اصول روش ترجمه گرامر(GTM) در آموزش خود استفاده کردند. یافته ها همچنین نشان داد که تنها تعداد کمی از اساتید زبان تخصصی سواد ارزشیابی و سنجش داشتند و رشته تحصیلی، مدرک دانشگاهی و دوره های آموزشی ارزشیابی پیش بینی کننده های آماری معنادار سواد ارزیابی اساتید زبان تخصصی بودند. ناسازگاری بین باورها و عقاید در مورد ارزشیابی و شیوه های ارزشیابی در هر دو گروه اساتید یافت شد که دلایل متعددی برای آنها توسط شرکت کنندگان ذکر گردید. یافته های مطالعه حاضر ممکن است درک ما را از اهمیت ارزشیابی زبان تخصصی ، سواد ارزشیابی و ع
