حسین شهبازی

چکیده :افیولیت میانراهان بخشی از افیولیت کرمانشاه است که در غرب ایران جای دارد و به عنوان بخشی از زاگرس مرتفع در بین زاگرس چین خورده و زون سنندج-سیرجان قرار گرفته است که متعلق به یک مجموعه(کمپلکس) افیولیتی به شدت گسیخته می باشد. گدازه های بازالتی این افیولیت اثراتی از آلتراسیون هیدروترمال بستر اقیانوس را نشان می دهند. دراین پژوهش سنگ های بازالتی منطقه میانراهان مورد بررسی قرارگرفته است. این سنگ ها در نمونه دستی متراکم، سخت، ملانوکرات(خاکستری تاخاکستری تیره) و دارای ساخت نهان بلور تا ریزبلور و با زمینه بسیار دانه ریز می باشند. براساس مطالعات پتروگرافی مجموعه سنگ های مورد مطالعه درشمال میانراهان تناوبی از دیاباز، بازالت ،دولریت، می باشند که به صورت متناوب برونزد دارند گدازه های بالشی یکی از واحدهای سنگی مهم مجموعه افیولیتی میانراهان را تشکیل می دهند و بالاترین عضو توالی افیولیتی است که دارای ترکیب بازالتی می باشند. این سنگ ها، نشان دهنده یک مجموعه افیولیتی بازالت ها از نوع MORB تولئیتی است. کانی های اصلی تشکیل دهنده گدازه های بالشی مجموعه افیولیت میانراهان عبارتند از پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، الیوین کلریتی شده و کانی های فرعی شامل کانی های اپک وکانی های دگرسانی شامل کلریت، اکسیدهای آهن وکلسیت است. براساس مطالعات ژئوشیمی ترکیب سنگ های میانراهان تراکی آندزیت بازالتی، تراکی بازالت، آندزیت، بازالت می باشند. بازالت های بالشی مجموعه افیولیتی میانراهان دارای بافت های اینترگرانولار،حفره ای، اینترسرتال هستند براساس مطالعات تغییرات ژئوشیمیایی سنگ ها تمام بازالت های منطقه مورد بررسی ماهیت تولئیتی خود را در اثر دگرسانی از دست داده اند که به سبب وقوع متاسوماتیسم سدیک بستر اقیانوس از پدیده های شایع بر این گونه سنگ ها می باشد و در محیط تکتونیکی صفحه ی اقیانوسی جایگزین شده است. نمودارهای عنکبوتی نرمالیز شده با کندریت و گوشته اولیه نشان دهنده آنومالی منفی عناصر Ba , P, Rb, Nb, Hf و آنومالی مثبت درعناصر Zr, Th, La, Pb است.