پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر برخی از تنظیم کننده های رشد در تغییر ویژگی های کمی و کیفی انار رقم یوسف خانی و با تاکید بر تاثیر آن ها در افزایش نرمی هسته انار صورت گرفت. در این پژوهش از غلظت های مختلف کینتین ( 10 و 20 میلی گرم در لیتر)، جیبرلیک اسید ( 10 و 40 میلی گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول به عنوان یک آنتی جیبرلین ( 10، 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده گردید. محلول پاشی درختان چهار هفته پس از تشکیل میوه صورت گرفت. نتایج نشان داد کاربرد کینتین به ترتیب در غلظت 10 و 20 میلی گرم در لیتر سبب افزایش طول و وزن میوه گردید. در مقابل کاربرد پاکلوبوترازول در غلظت 200 میلی گرم در لیتر سبب تشکیل میوه های ریز نسبت به بقیه تیمارها و شاهد گردید. بیشترین درصد بخش خوراکی میوه در تیمار کنتین و جیبرلیک اسید 10 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. تیمارهای تنظیم کننده های رشد در مقایسه با شاهد روی سفتی هسته اثر معنی داری نشان دادند. کمترین سفتی هسته در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. محلول پاشی با تنظیم کننده های رشد مختلف ویژگی های شیمیایی میوه را نیز تحت تاثیر قرار داد. در حالیکه سایر تیمارها سبب کاهش مقدار آنتوسیانین کل شدند، تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی گرم در لیتر سبب حفظ آن گردید.
