حسن ساری خانی

در بین روشهای مختلف تکثیر پایههای درختان میوه، ریز ازدیادی روشی کارآمد و مناسب است که امروزه در سطح وسیعی کاربرد دارد. به همین منظور در این پژوهش، گندزدایی، استقرار و تأثیر نوع محیط کشت و غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشد بر پر آوری پایهی کادامن بررسی شد. ریز نمونههای تک گره از رشد جدید شاخهها در فصل بهار تهیهشده و توسط غلظتهای مختلف هیپوکلریت سدیم ضدعفونی فاقد تنظیمکنندههای رشد مستقر گشتند. بهمنظور بررسی WPM و MS شدند. سپس در محیط کشت 1 و 2 میلیگرم در لیتر و ، حاوی بنزیلآدنین در سه غلظت 0 WPM و MS شاخهزایی از دو محیط کشت 0 میلیگرم در لیتر استفاده شد. نتایج نشان داد که / 0 و 1 /05 ، نفتالین استیک اسید در سه غلظت 0 1 درصد به مدت 10 و 12 دقیقه بیشترین کنترل آلودگی و کمترین / هیپوکلریت سدیم در غلظت 5 فاقد تنظیمکنندههای رشد MS سیاهشدگی ریزنمونهها را داشت. استقرار ریزنمونهها در محیط کشت پرآوری بالاتری را داشت اما MS نسبت به WPM بهخوبی صورت پذیرفت. در مرحلهی پرآوری محیط کشت ریز نمونههای رشد یافته در این محیط کشت غلظت کلروفیل کمتر و سرسبزی پایینتری نسبت به ریز داشتند. کاربرد بنزیل آدنین با غلظت 2 میلیگرم در لیتر و MS نمونههای رشد یافته در محیط کشت 0 میلیگرم در لیتر بالاترین تعداد شاخه را تولید نمود. با بیشتر بودن / نفتالین استیک اسید با غلظت 1 تعداد شاخه طول شاخهی کمتری مشاهده شد.