این پژوهش به منظور بررسی اثر کمآبیاری بر ویژگی های فیزیولوژیکی و زیستشیمیایی شش رقم تجاری زیتون شامل ’میشن‘، ’کنسروالیا‘، ’آمفی سیس‘، ’زرد‘، ’روغنی‘و ’شنگه‘ در شرایط مزرعه در سال زراعی 1393 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و دو فاکتور رقمهای زیتون و نوعهای آبیاری بود. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری به مقدار 100% نیاز آبی درختهای زیتون (شاهد)، تیمار آبیاری به مقدار 60% نیاز آبی درختهای زیتون در طول فصل (کمآبیاری مداوم)، تیمار کمآبیاری تنظیم شده (آبیاری 60% در طول فصل رشد به همراه آبیاری نکردن در طول مدت سخت شدن هسته و تغییر رنگ میوه)، با سیستم آبیاری قطره ای اعمال و برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و زیستشیمیایی از جمله محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، عنصرهای کلسیم، سدیم و پتاسیم، مقدار کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، پرولین آزاد برگ، قندهای محلول، مقدار فنل و مالون دی آلدهید رقمهای زیتون در نوع های مختلف آبیاری اندازهگیری شد. نتیجهها نشان داد که تیمار آبیاری100% باعث افزایش درصد محتوای نسبی آب برگ، درصد عنصرهای کلسیم و پتاسیم، کلروفیل a و کل در رقمهای مختلف زیتون مورد آزمایش شد. اثر برنامههای آبیاری روی مقدار کلروفیل b معنی دار نشد. از نظر درصد محتوای نسبی آب برگ، درصد کلسیم و پتاسیم، کلروفیل aو کل، مقدار پرولین، قندهای محلول برگ، فنل و مالون دی آلدهید، تیمار کمآبیاری تنظیم شده و 60% در یک سطح قرار گرفتند. به طورکلی با توجه به اینکه مقدار مالون دی آلدهید در رقمهای کنسروالیا و ’شنگه‘پایین تر از بقیه رقمها بود و از طرفی محتوای نسبی آب برگ و همچنین مقدار کلروفیل و پتاسیم بالاتری در مقایسه با دیگر رقمها داشتند بنابراین به عنوان رقمهای متحمل تر به تنش کم آبی معرفی میشوند.
