سوزنیبرگان زینتی در اشکال و رنگهای متنوع جزو درختان و درختچههایی هستند که در طراحی فضای سبز جایگاه ویژهای را به خود اختصاص دادهاند. از طریق جنسی و غیرجنسی (رویشی) قابل تکثیر هستند ولی برای حفظ صفات مطلوب و ویژگیهای گیاه مادری از طریق رویشی تکثیر میشوند. در این پژوهش از پیوند قاشی برای سه رقم سوزنی برگ با ارزش و کمیاب استفاده شد. سه گونه سوزنیبرگ نوئل آبی هوپسی، سدروس اطلس آبی و نراد کرهای برگفر در دو زمان 25 بهمن و 20 اسفند روی پایه های بذری همین گیاهان در سال 90 پیوند شدند. پیوندکها از جوانههای جانبی شاخههای یکساله تهیه و روی پایههای بذری خودشان پیوند شدند. میزان موفقیت پیوند، رشد پیوندکها و در نهایت میزان مقاومت پایه نسبت به سربرداری و هرس شدید تا پایان فصل رشد مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین موفقیت پیوند در بین این سه رقم مربوط به سدروس اطلس آبی بود که حداکثر گیرایی پیوند و حداقل خشکیدگی پایه را نشان داد. اختلاف معنیداری بین پیوند نوئل در مقایسه با سدروس و نراد وجود داشت و حداقل گیرایی پیوند و بیشترین پایههای خشکیده مربوط به نوئل بود. بین حداقل و حداکثر ارتفاع پیوندکها تفاوت معنیداری مشاهده شد ولی تاثیر زمان انجام پیوند چندان بارز نبود.
