سوزنی برگان زینتی در اشکال و رنگهای متنوع جزو درختان و درختچه هایی هستند که در طراحی فضای سبز جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. از طریق جنسی (کاشت بذر) و رویشی قابل تکثیر هستند ولی برای حفظ صفات مطلوب و ویژگیهای پایه مادری به طور معمول از طریق رویشی تکثیر میشوند. در این پژوهش از پیوند قاشی برای تکثیر سه رقم سوزنیبرگ با ارزش و کمیاب استفاده شد. طرح دارای شش تیمار که شامل سه گونه سوزنی برگ (نوئل آبی هوپسی، سدروس اطلس آبی و نراد کرهای برگ فر) که در دو زمان از سال ( 25 بهمن و 20 اسفند) و با 10 اصله گیاه در هر تکرار در سال 90 انجام شد. پیوندکها از جوانه های جانبی شاخه های یکساله تهیه و روی پایه های بذری خودشان پیوند شدند. میزان موفقیت پیوند، رشد پیوندک و در نهایت میزان مقاومت پایه نسبت به سربرداری و هرس شدید تا پایان فصل رشد مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین موفقیت پیوند در بین این سه رقم مربوط به سدروس اطلس آبی بود که گیرایی پیوند بالایی را نشان داد و خشکیدگی پایه کمتری را داشت. اختلاف معنیداری بین پیوند نوئل در مقایسه با سدروس و نراد وجود داشت و کمترین گیرایی پیوند و بیشترین خشکیدگی پایه در نوئل مشاهده شد. بین حداقل و حداکثر ارتفاع پیوندکها تفاوت معنیداری مشاهده شد ولی تاثیر زمان چندان بارز نبود.
