نظریه های زبانی از نظر فلسفی و نظریه ای، مبنای مناسبی برای تحلیل و یا تفسیر پدیده های مختلف و از جمله معماری در بستر و زمینه فرهنگی و اجتماعی خود است که «معنی شناسی فضای شهری » و شهرسازی است. موضوع این مقاله با استفاده از رهیافت زبان شناسی و کاربست مفاهیم آن، در جستجوی فرآیند رخداد معنایی در فضای شهری می باشد. مقاله با استعانت و کاربست آموزه های معنی شناسی در زبان شناسی، به خوانش و قرائت فضای شهری م یپردازد. در این میان، در فرآیند نقش دلالت های درون زبانی در قالب قواعد نحوی (ساختار زبانی) و مفاهیم بازنمودی (ادراکات زبانی) از یک طرف، و دلالت های برون زبانی در قالب مفاهیم غیرکلامی و موقعیتی از طرف دیگر، فرآیند تحقق معنا را در متن موجب می شود. بر این اساس، فرآیند رخداد معنا در فضای شهری نیز از هم زمانی و توامانی سه عامل عینی، ذهنی و اجتماعی، به ترتیب در قالب ویژگی های ساختاری فضا، ادراکات و تجربه های فضایی و رفتارها و کنش کنش گران در فضای کالبدی، قابل تحقق است.
