حسن سجادزاده

پارکهای علم و فناوری در توسعه علمی کشور نقش مهمی ایفا میکنند. محیط کالبدی این پارکها در دو حوزه معماری و شهرسازی میبایست با هدف بهبود کارایی کارکنان طراحی شود. با نگاه به این موضوع، هدف این مقاله تحلیل رابطه عوامل شهری )ساختار فضایی و کیفیت فضای باز( و عوامل کالبدی معماری، در پارکهای علم و فناوری بر بهرهوری کارکنان است. این پژوهش از بعد هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی » پارک علم و فناوری ارتباطات و فناوری اطلاعات « و » پارک علم و فناوری البرز « است. محدوده مطالعه شامل است. گردآوری دادهها با پرسشنامه صورت گرفت و نمونه آماری شامل ۲۲۲ نفر از کارکنان شرکتهای فعال در ،» فیزیکی « این دو پارک بود. متغیرهای محیطی معماری بر اساس مدل ویشر ) ۲002 ( در سه گروه تقسیم شد. این متغیرها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس ) » روانی « و » عملکردی « ANOVA ( رتبهبندی شدند. برای شناخت ساختار فضایی از روش چیدمان فضا در محیط نرمافزار UCL.Depthmap.10 استفاده شد. سنجش کیفیت محیط شهری نیز از طریق پرسشنامه محقق ساخت صورت گرفت. در تحلیل استنباطی، از روش تحلیل عاملی تأییدی ) CFA بهره گرفته شد. یافتههای ،» حداقل مربعات جزئی « ( و تحلیل مسیر به روش پژوهش نشان داد اکثر عوامل مدل ویشر از نظر کارکنان تأثیر بیشتری نسبت به عوامل شهری بر بهرهوری دارند. ولی این متغیرهای معماری بیانکنندۀ تمام تأثیرات نیست، به صورتی که میزان تأثیر ساختار فضایی بر بهرهوری است. همچنین در زیر متغیرهای ساختار » عوام ل عملکردی « اما بیشتر از ،» عوام ل کالبدی « کارکنان کمتر از بر بهرهوری برابر نبود. » اتصال « و » عمق « ،» همپیوندی « فضایی، تأثیر متغیره