معماری بومی ایران گنجینه ای ارزشمند از معیارها و روش های طراحی را شکل می دهد که متناسب با ویژگی هاای غرراییااییف یرهن،ایف معیشتی و اقلیمیف باتوغه به امکانات موغود شکل گریته و همزیستی انسان و محیط زیست به عنوان یک رابطه دو غانباه را در مای کناد این در حالی است که سرعت ترییر در بایت قدیم شهرها ما را با عدم وغود این آثار در آینده ای نه چندان دور مواغه خواهد کرد. این امر لزوم ثبت ال،وهای این معماری و شناخت و کشف زوایای پنهان یرمیف عملکردی و اقلیمی و بوم گرایای مسااکن باومی را بای ازپای نمایان می سازد. در زمانی که عدم استفاده از تناسبات و اصول و قواعد کاربردی در ساختمان به امری عادی تبدیل شدهف پژوه در حوزه معماری بومی و کشف تناسبات و اصول کاربردی و گونه شناسی می تواند به در بهتر یضاا و دساتیابی باه ال،وهاای طراحای کااربردی بینجامد. باتوغه به مرفول ماندن اقلیم سرد در پژوه هاف این پژوه قصد دارد که با بررسی کالبدی یضای پر و خالی مساکونی در ایان اقلیمف به گونه شناسی آن بپردازد و از این راه مشخصه های این معماری بررسی گردد. محدوده پژوه خانه هاای باومی تبریاز باا قادمت قاغار تا پهلوی است. در بخ نظری با ابزار کتابخانه ای و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی چهارچوب نظری ارائه و در مرحله بعد به مطالعه نمونه ها و برداشت و تحلیل یرمیف تناسبات کالبدی و گونه شناسی شکلی - اقلیمی یضای پر و خالی پرداخته شده اسات. ابازار گردآوری اطلاعاتف منابعف اسنادف کروکی و نقشه های خانه های بومی به روش مطالعاات میادانی و تحلیال یرمای یایتاه هاا اسات . نتاای حاصل شده نشان می دهد یضای پر و خالی مسکونی تبریز مبتنی بر اصول بوم گرایای باوده و همیناین وغاود یاک نسابت مشاخ در خانه های بومی را نمایان می کند. همینین بیشترین یراوانی غهت گیری ها از 10 درغه غنوب شرقی تا 20 درغه غنوب غربی و همیناین خانه های یک غبهه و دوطبقه تراکم است
