حسن سجادزاده

مروزه با گسترش بحران های اقلیمی، زیست محیطی، انرژی و اقتصادی توجه به بازدهی پهنه های کشاورزی اهمیت دوچندانی پیداکرده است. به همین منظور افزایش تولید در مواد غذایی، باید در مزارعی صورت گیرد که هم کنون تحت کشت هستند. اما این افزایش تولید با چالش هایی روبه رو است و با توجه به این چالش ها به نظر تغییر شکل یا تغییر ماهیت در کشاورزی و فعالیت های مرتبط با آن ضرورت دارد. این موضوع در مورد مناطق روستایی و طبیعی شهر همدان و به خصوص منطقه سیمین نیز صدق می کند. به نحوی که نتایج مطالعات حاکی از مهاجرت اغلب ساکنان سکونت گاه های روستایی این منطقه به شهر است. بنابراین به نظر می رسد تغییر ماهیت ذکرشده در این منطقه نیز ضرورت دارد. در راستای همین موضوع طرح فرادست این منطقه یعنی طرح ساماندهی دامنه شمالی الوند نیز این منطقه را برای انجام فعالیت های گردشگری پیشنهاد داده است. اما مسئله قابل بررسی این است که چه نوعی از گردشگری می تواند به خوبی پتانسیل های منطقه موردمطالعه یعنی منطقه سیمین را در راستای رشد و توسعه در ابعاد مختلف، شکوفا کند و نتایج این پژوهش به چه میزان با پیشنهادهای اسناد فرادست مطابقت دارد، موضوعی است که قابل بررسی و تأمل است. به عبارت دیگر این پژوهش به دنبال بررسی کردن این موضوع است که سیاست های توسعه راهبردی منطقه سیمین به وسیله ترکیب پتانسیل های این منطقه با انواع فعالیت های گردشگری چگونه بروز می کند. از جهت دیگر این پژوهش در پی روشی برای دستیابی به بهینه ترین گزینه های گردشگری در پهنه های کشاورزی و محیط طبیعی این منطقه از طریق همپوشانی نظرات ذی نفعان و ذی نفوذان (گردشگران، ساکنین، تصمیم سازان، تصمیم گیران) و سپس ادغام آن ها با داده های کمی، است. به همین منظور این پژوهش به صورت ترکیبی از داده های کیفی و کمی انجام شده است. جمع آوری داده های کیفی از طریق روش گرندد تئوری شامل مصاحبه عمیق با جامعه آماری 40 نفر با نسبت برابر از چهار طیف تصمیم سازان، تصمیم گیران، ساکنان و گردشگران انجام شده و نتایج مصاحبه ها از طریق نرم افزار MAX Q DA کدگذاری شده اند. جمع آوری داده های کمی نیز از طریق همپوشانی 8 لایه توان اکولوژیک با استفاده از نرم افزار GIS انجام شده است. به منظور ترکیب داده ها دو آزمون Independent-Sample T Test و Linear regression نرم افزار SPSS به کار رفته است. نتایج پژوهش