در دورانی که شاهد مجموعه ای از تحولات در زمینه های دموگرافیک، تکنولوژیک، اقتصادی، سیاسی و غیره هستیم، توجه به ترمیم و ارتقاء کیفیت زندگی شهری از طریق بهبود و توسعه ویژگی های منحص ربه فرد مکان های شهری از طریق هنرهای مردمی و عمومی ضروری می نماید. پژوهش حاضر با هدف پشتیبانی از سیاست های فرهنگی مردم محور، ضمن در نظر گرفتن نقش فعالیت های هنری و هنر عمومی در ارتقاء کیفی فضاهای شهری، سعی در تبیین رابطه و نقش هنر عمومی در آفرینش مکان های شهری دارد. به دنبال پاسخ به این سؤال اساسی می باشد که هنر عمومی بر روی چه ابعادی از آفرینش مکان تأثیرگذار است؟ این تأثیر از چه طریقی و به واسطه چه عناصر و ابزاری نمود می یابد؟ دیدگاه مقاله نیز بر این فرض استوار است که همبستگی خاصی میان هنر عمومی با ابعاد آفرینش مکان نظیر: فعالیت، فرم و معنا وجود دارد. بر این اساس دو نمونه از بوستان های مهم شهری تهران )بوستان آ بو آتش و بوستان ملت( که دارای قابلیت مناسب جهت ارزیابی هنر عمومی می باشد، انتخاب شده است. نوع تحقیق، پژوهشی– کاربردی و روش کار پیمایشی و ،Amos از طریق پرسش نامه می باشد. حجم نمونه 100 نفر که به صورت تصادفی انتخاب و اطلاعات از طریق نر مافزار 20 مورد تجزی هو تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش مبین تأثیر هنر عمومی در هر یک از مؤلفه های اصلی آفرینش مکان و روابط موجود بین این مؤلفه ها می باشد. همچنین نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که موفقیت برنامه های هنر عمومی در آفرینش مکان های شهری در گرو احترام به فضای در نظر گرفته شده برای آ نها و برقراری ارتباط با مردم است.
