در عصر قاجار تعدادی از عناصر معماری غربی وارد معماری ایرانی شد. این عناصر، ابتدا تأثیر خود را بر ساختما نهای سلطنتی و اعیانی، سپس بناهای عمومی و معماری مسکونی و بناهای مذهبی گذاشتند. تا زمان یکه تکنیک ب هکا رگرفتن آ نها وارد ایران نشده بود، زبان معماری در حد تکرار الگوی بعضی از عناصر باق یماند یا در حد ایده گرفتن و ساختن آن ب هشیو های سنتی دگرگون نشد. تا آن زمان، تغییر آن با تزیینات و روحی های ایرانی بود؛ بنابراین نفوذ این عناصر در ساختما نها و ترکیب آن با معماری ایرانی، سبکی متفاوت ب هوجود آورد و ساختما نهایی با این سبک جدید بنا شد. یکی از این نمون هها، مسجد و مدرس هی سپهسالار است. این مسجد، نخستین و بزر گترین مسجد و مدرس هی عالی در شهر تهران و از نزدی کترین تلفی قهای میان معماری ایرانی و معماری مساجد استانبول است. در این مقاله، ویژگ یهای معماری دور هی قاجار و میزان تأثیر غربی بر معماری این دوره پرداخته شده است. همچنین روند تاریخی در مسجد سپهسالار و نوآور یهای ب هوجود آمده در عناصر تشکی لدهند هی آن با توجه به نحو هی تکامل این اجزا در بنا بررسی شده است. روش تحقیق استفاده شده، تحلیلی-کیفی بوده و از روش جم عآوری اطلاعات ب هصورت میدانی و کتابخان های استفاده گردیده است. در این مقاله به سؤالاتی چون: 1- عناصر تأثیرپذیرفته معماری مسجد سپهسالار از معماری غربی در دور هی قاجار کدا ماند؟ 2- تعامل الگوی معماری مسجد-مدرس هی سپهسالار با معماری غربی در چه سطحی م یباشد؟ پاسخ داده م یشود؛ هدف از بیان این سؤالات رسیدن ب همیزان و نحو هی نفوذ معماری اروپایی به معماری ایرانی م یباشد. در ادام هی بررس یهای انجام گرفته، مسجد-مدرس هی سپهسالار با تأثیراتی که از معماری غربی در ساختار و تزیینات بنا ب ههمراه داشته است
