حسن سجادزاده

چکیده: بازآفرینی شهری رویکردی است که درصدد احیا و معاصرسازی این محلات قدیمی گام بر می دارد و تلاش تزریق روحی دوباره در این مناطق و فراهم آوردن شرایطی برای حضور و مشارکت همگان است. پژوهش حاضر به بررسی سیر تحول نخستین اقدامات در چارچوب بازسازی تا بازآفرینی شهری می پردازد. در یک نگاه تحلیلی – تاریخی مراحل متمایزی در فرایند تکاملی این سیاست قابل تشخیص هستند. ادبیات موجود در این عرصه تا آغاز هزاره سوم میلادی به این رویکردها و عوامل موثر بر آنها و همچنین تاثیرات آنها بر تحولات شهرها به شکل مشروحی پرداخته است. که با بررسی آن ها مشخص گردید که در سال های اخیر با اولویت یافتن پارادایم (الگو) توسعه پایدار در رویکرد بازآفرینی شهری، عرصه موضوعی جدیدی در ادبیات جهانی مطرح شد. در پژوهش حاضر برای دستیابی به هدف پژوهش که همانا، جلوگیری از گسترش فرسودگی و پیامدهای آن بر بخش وسیعی از محدوده مرکز شهر و غنا بخشی بر طراحی شهری در قالب توجه به اصول و ارزش های بومی و محلی در بافت های تاریخی است، از این رویکرد بازآفرینی شهری، برای حل پایدار مشکلات این مناطق استفاده می شود.بنابراین در این زمینه به چارچوبی از جمع بندی ابعاد میرسیم که شامل ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی می باشد. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژهش ترکیبی، مبتنی بر دو روش تحلیلی – توصیفی و پیمایشی است. در بخش مطالعات اسنادی سعی بر مرور مستندات مهم و بر جسته در حیطه بازآفرینی شهری بوده و روش پیمایشی شامل برداشت های میدانی و با ابزارهایی چون مشاهده، یادداشت برداری، مصاحبه و پرسشنامه با نمونه آماری 380 نفری که به وسیله ازمون کوکران بدست آمده، می باشد. در راستای اهداف تحقیق، برای سنجش وضعیت موجود از تکنیک سوات و برای تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه، به وسیله نرم افزار Spss نسخه 18 و آزمون های Tتک گروهی، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تحیلی واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی توکی و آزمون فرید من استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهند که براین اساس بعد اجتماعی در محله حمام قلعه اهمیت و اولویت بیشتری را به خود اختصاص داده و به عنوان محرکی برای بازآفرینی محله حمام قلعه همدان است. و در توجه به مسائل و موضوعات اجتماعی و همچنین تحلیل پرسشنامه ها به وسیله آزمون های ذکر شده مشخص گردید که، ارتباط بین مردم و فضا در اولویت توجه