معیشت به عنوان مجموعه فعالیت هایی است که برای زندگی روزمره ضروری و در طول زندگی فرد انجام می شود. چنین فعالیت هایی می تواند شامل تأمین آب، غذا، علوفه، دارو، سرپناه، لباس و...باشد. امرارمعاش یک فرد شامل توانایی دستیابی به مایحتاج فوق الذکر به منظور تأمین نیازهای اساسی خود و خانواده اش است و در این بین ترویـج وآموزش کشـاورزی ، نقـش اساسـی در تحقـق خودکفایـی، در محصـوالت کشـاورزی و نقش بـی بدیلـی در توسـعه ملـی دارد. ایـن پژوهـش بـا هـدف بررسی نقش ترویج در توانمندسازی جامعه روستایی برای قطع وابستگی معیشتی به منابع جنگلی، مطالعه موردی استان لرستان، شهرستان خرم آباد اجرا شده است. پژوهـش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی پیمایشی میباشد نمونه آمـاری مشـتمل بر 200 نفر از کشاورزان روستاهای خرم آباد(روستاهای نای انگیز و زالیاب) بود ه است پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها وارد نرم افزار SPSS خواهند شد و پایایی پرسشنامه بر اساس آزمون آلفا کرونباخ محاسبه خواهد شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه های جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده خواهد شد. بدین ترتیب که برای توصیف پاسخ های داده شده به سؤالات پرسشنامه تحقیق از روش های آمار توصیفی مثل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد استفاده خواهد شد و در سطح استنباطی برای آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل عاملی تأییدی و آزمون های مقایسه میانگین با استفاده از نرم افزارهای SPSS استفاده خواهد شد. که نتیج بیانگر این است که بین سازه های ترویجی و منابع ( انسانی، مالی، فیزیکی، اجتماعی، طبیعی،) رابطه معنی داری وجود دارد همچنین شرکت در کلاس های اموزشی ترویجی بالاترین اولویت د ر بین گویه های متغیر سازه های ترویجی را داشته است و نیز حفاظت از گونه های گیاهی و جانوری و حفظ گونه های کمیاب در منطقه اولین اولویت در سرمایه های طبیعی را داشته و همچنین افزایش سطح آکاهی و دانش عمومی خود و خانواده بالاترین اولویت از سرمایه های انسانی را داشته است.
