چکیده: هدف اصلی این پایان نامه بررسی نقش آموزش و ترویج کشاورزی در توسعه و افزایش تولید زعفران در افغانستان است تا راهکارهای مناسب برای رفع مشکلات و نیازهای آموزشی زعفران کاران در استان هرات افغانستان مشخص شوند. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش گرد آوری داده ها پیمایشی است. جامعه آماری این مطالعه زعفران کاران و کشاورزان بودند که تعداد 220 نفر از آن ها به عنوان نمونه با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخت شامل 65 سوال بود که روایی آن توسط اساتید گروه ترویج مورد بررسی محتوایی قرار گرفت. به منظور بررسی پایایی سوالات پرسشنامه از ضریب الفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد که رقم بدست آمده (83/0= α) نشان دهنده میزان قابل قبول پایایی سوالات تحقیق بود. نتایج تحقیق نشان داد، ضعف فناوری مناسب در زمینه کاشت، داشت، و برداشت محصول زعفران، نبود مهارت فنی کشاورزان در زمینه بسته بندی مناسب محصول زعفران و نوسانان شدید در بازار زعفران مهم ترین مشکل تولید کنندگان زعفران در استان هرات است. نتایج تحلیل همبستگی نشان می دهد که عوامل تشویقی مربوط به کشت زعفران در توسعه کشت زعفران تاثیر مثبت و معنی داری داشته است. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه نشان داد که گویه های مشکلات مربوط به بازاریابی زعفران با میانگین 59/3 و انحراف معیار 578/. با مقداری معادل 000/. در سطح بیش از 99 درصد معنادار شدکه نشان دهنده این است که مشکلات مربوط به بازاریابی در عدم توسعه کشت زعفران موثر بوده و تاثیر مثبت داشته است، همچنین که گویه های عوامل تشویقی مربوط به کشت زعفران با میانگین 27/44 و انحراف معیار 391/. با مقداری معادل 000/. در سطح بیش از 99 درصد معنادار شدکه نشان دهنده این است که عوامل تشویقی مربوط به کشت زعفران در توسعه کشت زعفران موثر بوده و تاثیر مثبت داشته است و در نهایت گویه های عوامل استفاده از خدمات ترویجی مربوط به کشت زعفران با میانگین 12/3 و انحراف معیار 806/. با مقداری معادل 000/. در سطح بیش از99 درصد معنادار شدکه نشان دهنده این است که استفاده از خدمات ترویجی مربوط به کشت زعفران در توسعه کشت زعفران موثر بوده و تاثیر مثبت داشته است.