این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات زیست محیطی تولید ذرت علوفه ای (Zea mays L.) در استان خراسان جنوبی انجام شده است. برای این منظور از رویکرد ارزیابی چرخه حیات (LCA) استفاده و برای ارائه نتایج کاربردی تر و همچنین تخمین ظرفیت کاهش اثرات زیست محیطی با تکنیک تحلیل فراگیر داده ها ترکیب شد. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه رو در رو با کشاورزان و کارشناسان کشاورزی گردآوری و با استفاده از بسته نرم افزاری DEAP2.1 ، Simapro7 تجزیه و تحلیل شد. اثرات زیست محیطی برای تولید یک تن ذرت علوفه ای و با استفاده از روش IMPACT 2002+ که 15 شاخص اثر میانی و چهار شاخص اثر پایانی را شامل می شود، ارزیابی شد. نتایج کارایی نشان داد میانگین کارایی فنی و کارایی خالص فنی و کارایی مقیاس به ترتیب 80/0، 93/0 و 86/0 است. نتایج ارزیابی چرخه حیات نشان داد بیشترین بار محیطی در کشت ذرت علوفه-ای مربوط به شاخص مواد آلی غیر تنفسی و پس از آن شاخص های اثر گرمایش جهانی، انرژی تجدیدناپذیر و مواد سرطان زا در رده های بعد قرار دارند. ارزیابی طبقات آسیب نشان داد که بیشترین تاثیر بر روی شاخص سلامتی انسان بوده و شاخص تغییرات اقلیم و منابع در رده های بعدی قرار دارند. نتایج شاخص های اثر در صورتی که واحد های ناکارا با اصلاح الگوی مصرف خود را به مرز کارایی برسانند، بین 28/3 درصد (اثر مواد سرطان زا) تا 25/28 (مسمومیت خاکی) درصد کاهش خواهند یافت. شاخص های اثر استخراج مواد معدنی با 01/25 درصد کاهش و اشغال زمین و امواج یونیزه کننده با 81/20 درصد پس از شاخص اثر مواد سرطان زا بیشترین میزان کاهش را نشان دادند. همچنین در بین نهاده های تولید الکتریسیته، کود حیوانی و انتشارات دورن سیستمی مهمترین نقش را در تاثیرات زیست محیطی تولید ذرت علوفه ای در منطقه داشتند. اصلاح نظام آبیاری و سیستم پمپاژ آب به منظور کاهش مصرف آب و الکتریسیته و همچنین ترغیب و آگاهی بخشی به کشاوزان در جهت استفاده بهینه از کودهای شیمیایی و استفاده از کود سبز به جای سایر کودها به منظور کاهش اثرات زیست محیطی تولید ذرت علوفه ای در منطقه توصیه می شود.
