هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش آموزش الکترونیکی در مراکز آموزش عالی کشاورزی ایران و تعیین مؤثرترین سازه ها بر پذیرش این فناوری از سوی اعضاء هیأت علمی و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی است. این پژوهش بـا اسـتفاده از پیمـایش و با بهره گیری از تکنیک آماری چند متغیره "تحلیل مسیر" انجـام شد. جامعه آماری در این پژوهش، کـه متشکل از اعضاء هیأت علمی و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی مراکز آموزش عالی کشاورزی ایران هستند. برای سنجش میزان پایایی پرسشنامه، با بهره گیری از یک مطالعه راهنما در دانشگاه بوعلی سینا و تکمیل 40 پرسشنامه و تحلیـل نتـایج، مقدار پایایی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. میزان آلفای کرونباخ کلی برای پرسشنامه که همان میزان قابلیت اعتماد برای 68 گویه پرسشنامه بود، عدد 5/88 % به دست آمد که عدد قابل قبولی بوده و نشان دهنده پایایی بالای پرسشنامه است. در مجموع، تعداد 646 پرسشنامه از جامعه آماری پژوهش در چهار دانشگاه جمع آوری شد.
