مناطق روستایی و معیشت آنان رابطه مستقیمی با متغیرهای اقلیمی در مناطق خشک و نیمه خشک دارد. مخاطرات طبیعی از جمله خشکسالی و ریز گردها به عنوان پیامدهای تغییرات اقلیمی در سال های اخیر در جنوب استان خراسان جنوبی از جمله نهبندان افزایش پیدا کرده و این منطقه با ورشکستگی زیست محیطی به خصوص در بعد منابع آب دچار شده است. این شرایط به ویژه بر معیشت و زندگی روستاییان فقیر و آسیب پذیر و کشاورزی های کوچک تاثیرات منفی داشته است. در این راستا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی آگاهی کشاورزان نسبت به تغییرات اقلیمی و نحوه سازگاری با آن (مطالعه موردی کشاورزان استان خراسان جنوبی شهرستان نهبندان) می باشدجامعه آماری تحقیق شامل 190 نفر از کشاورزان بر پایه فرمول کوکران انتخاب شدند. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر چند مرحله ای است. مهم ترین ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که روایی آن توسط متخصصان تایید و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه پرسشنامه کشاورزان 86/0 برآورد شد. به منظور بررسی نتایج از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد. نتایج پژوهش به ما نشان می دهد که هرچقدر آگاهی شاورزان از تغییرات اقلیم بیشتر باشد، تمایل آنها به کاربرد گزینه های سازگاری بیشتر است. پیشنهاد شده است سازگاری با تغییرات اقلیم نیازمند افزایش آگاهی کشاورزان از طریق آموزش می باشد.
