الگوی کشت به عنوان یکی از اجزای سیستم کشاورزی می تواند نقش موثری در دستیابی به اهداف توسعه ی کشاورزی و روستایی که همانا بهبود زندگی کشاورزان و رفاه حال آنان است، داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی دلایل تغیر الگوی کشت کشاورزان پاسارگاد از خیار به ذرت است. مقایسه میزان کشت خیار و ذرت در سه دهه اخیر نشان می دهد، کشت ذرت در این شهرستان به مرور جایگزین کشت خیار شده است به طوریکه تولید خیار در دهه 60، 1000هکتار ، در دهه 70 ، 800هکتار و در حال حاضر میانگین کشت محصول خیار در این شهرستان به 700الی 800 هکتار رسیده است از جمله عوامل کاهش دهنده این محصول می توان به شیوع آفات، بیماری، خشکسالی و بالابودن دستمزد کارگر اشاره کرد. جامعه آماری این تحقیق شامل دوگروه، کشاورزان و کارشناسان می باشند. به منظور توصیف داده ها در این بخش از آماره هایی چون فراوانی، درصد، درصد تجمعی، میانگین، میانه، انحراف معیار و واریانس استفاده شده است. در بخش تحلیل داده ها از آزمون بارتلت و Kmo استفاده شده است و در نهایت تحلیل عاملی به کار گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد، مقاومت ذرت در برابر گرما، بالا بودن عملکرد ذرت در هکتار و مقاومت ذرت در برابر آفات و بیماری مهم ترین عوامل تغییر الگوی کشت می باشند.
