شناسایی عوامل مؤثر بر رعایت ارزش های اخلاقی توسط بازیکنان و مربیان در رویدادهای کوچک و بزرگ ورزشی از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو، هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی و تصمیمگیری اخلاقی مربیان پایه فوتبال تهران بود. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. آزمودنی های این پژوهش را کلیه سرمربیان لیگ برتر رده امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان در فوتبال تهران (آسیا ویژن ) در سال 1394 تشکیل می دادند که برابر با 62 نفر بودند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه استاندارد تصمیم گیری در وضعیت های دشوار اخلاقی کسول ( 2003 ) و پرسشنامه هوش هیجانی در ورزش لان و همکاران ( 2009 ) با روایی و پایایی مناسب بودند . داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین تمامی خرده مقیاس های هوش هیجانی و تصمیم گیری اخلاقی مربیان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. در نهایت، نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد هوش هیجانی و خرده مقیاس های خودتنظیمی و خوش بینی قادر به پیش بینی تصمیم گیری اخلاقی مربیان می باشند.
