با پیشرفت علم روانشناسی بحث مهارت های روانی در اجرای عملکردهای ورزشی از اهمیت بسزایی برخوردار شده است. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل تبیین کننده عملکرد ورزشی ژیمناستیک کاران پسر بر اساس فاکتورهای آمادگی روانی و اضطراب (صفتی و حالتی) می باشد. بدین منظور، 57 ورزشکار شرکت کننده در لیگ نوجوانان کشور در سال 1393 پرسشنامه های اضطراب اشپیل برگر و مهارت روانی اوتاوا-3 (OMSAT-3) را تکمیل نمودند. ملاک ارزیابی عملکرد ورزشی ژیمناستیک کاران نمراتی بود که در این دوره از مسابقات، که بر اساس قوانین حاکم بر فدراسیون جهانی ژیمناستیک (FIG) برگزار شده بود، کسب کردند. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری به روش فوروارد (Forward Method) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج اولیه نشان داد ورزشکارانی که دارای آمادگی روانی بالاتری هستند، و همچنین از سطح اضطراب حالتی پایین تری برخوردار می باشند، عملکرد ورزشی مطلوب تری را در شرایط مسابقه به نمایش می گذارند و بالعکس. مهمتر آنکه، نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی نشان داد که اضطراب حالتی با توان 29% و آمادگی روانی با توان 70% می توانند عملکرد ورزشی آزمودنی ها را تبین و پیش بینی کنند. بررسی های بیشتر نشان داد که از بین فاکتورهای مختلف آمادگی روانی، اعتماد به نفس با توان 33%، تمرکز با 32% و آرام سازی با 23% نقش پررنگ تری را در احتمال موفقیت ژیمناست های نوجوان ایفا می نمایند. نتایج این تحقیق می تواند در راستای بهبود عملکرد ورزشی مورد توجه مربیان و ورزشکاران قرار گیرد.
