چکیده: سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا، معمولا با تغییر روسای جمهور دچار تغییراتی می شود. این تغییرات گاهی اندک و گاهی بسیار چشمگیر هستند. اگر چه سیاست های آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران دارای اصول و استراتژی ثابت و مشخصی است، اما این سیاست ها هم از این تغییر مستثنا نیستند. در همین راستا پژوهش حاضر در صدد پاسخگوئی بدین پرسش است که شخصیت روسای جمهور آمریکا، بطور مشخص دونالد ترامپ و جوبایدن، چه تاثیری بر سیاست خارجی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران داشته اند. به همین منظور، با بررسی نظریات مختلف حوزه روانشناسی سیاسی و انتخاب بیوگرافی روانشناختی، شخصیت دونالد ترامپ و جوبایدن تحلیل گردیده و تاثیر آن بر فرآیند تصمیم گیری سیاست خارجی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران تشریح شده است. بر مبنای تیپ شناسی مذکور، پژوهش حاضر بدین نتیجه رسیده است که دونالد ترامپ بدلیل میزان شخصیتی که میزان پیچیدگی شناختی پائین و تجربه پیشینی اندک در سیاست خارجی، تسلطی بر فرآیند تصمیم گیری در قبال جمهوری اسلامی ایران نداشت وبسیاری از تصمیمات بر اساس انتخاب های تک بعدی و بدون درنظر گرفتن پروتکل های بین المللی صورت گرفته شد. اما بر خلاف دونالد ترامپ، جوبایدن بدلیل میزان نیاز بالا به قدرت و میزان بالای پیچیدگی شناختی و تجربه پیشینی کافی در سیاست خارجی، بر فرآیند تصمیم گیری در قبال جمهوری اسلامی ایران اشراف کامل داشت. روش و یافته های پژوهش حاضر می تواند بطور کلی بعنوان مدلی در پیش بینی نوع فرآیند تصمیم گیری در حوزه سیاست خارجی یک کشور و تاثیر شخصیت رهبران بر آن و همچنین پیش بینی تصمیم های احتمالی برآمده از آن فرآیند کارآمد باشد
