چکیده هدف کشورها از انعقاد قراردادها و معاهدات در روابط بینالملل، افزایش منافع ملی و تأمین امنیت ملی است. هر کشور در تلاش است در محیط بینالملل به بیشینه کردن امنیت خود بپردازد. برنامه جامع اقدام مشترک بانام اختصاری برجام حاصل مذاکراتی 32 ساله بین ایران و غرب بود که سرانجام در قالب یک قرارداد بینالمللی رسیمت یافت. مطالعه برجام از زوایای مختلف و بر اساس تئوریهای مختلف میتواند صورت گیرد. مقاله حاضر قصد دارد برجام را بر اساس نظریه بازدارندگی مورد ارزیابی قرار دهد. پرسش این مقاله این است برجام بر اساس نظریه بازدارندگی چگونه قابل تببین است؟ یافته ها نشان می دهد که برمبنای تئوری بازدارندگی یکی از دلایل خروج آمریکا و عدم رفع تحریم ها ضعف های موجود در آن طبق اصول چهارگانه بازدارندگی یعنی اعتبار، ثبات، قابلیت و ارتباط بوده است. واژگان کلیدی: ایران، بازدارندگی، برجام، فناوری هسته ای
