مسئله «همگرایی بین گروه های شیعی» با تحلیل ژئوکالچر در مدت زمانی طولانی به دلایل متعدد، مورد اهمال واقع شده است. اما امروزه ضرورت بازگشت تحلیل های فرهنگی و هوّیتی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. راه پیمایی اربعین یکی از پدیده های اجتماعی است که با تحلیل ژئوپلیتیک نمی توان آن را تشریح کرد و ضرورت توجه به نگاه گفتمانی یا بین الاذهانی برای تحلیل آن وجود دارد. سوالی که در اینجا مطرح است مربوط به چرایی و چگونگی تأثیرگذاری پیاده روی اربعین، بر شکل گیری ژئوکالچر شیعه است. برای پاسخ به این سوال ابتدا عواملی که تاثیرگذاری فرهنگ بر گروه هویتی مورد مطالعه با آن ها میسر می شود و علت شکل گیری ژئوکالچر هستند، به عنوان شاخص های پژوهش، بررسی شده و با استفاده از روش های کمی جامعه آماری مورد مطالعه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی-تحلیلی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها از نوع پیمایشی میدانی است.
