چکیده دولتِ ملی نوع خاصی از دولتِ ویژه جهان مدرن است که در آن یک دستگاه سیاسی در قلمروی ارضی معینی دارای حق حاکمیت است و می تواند این حق را با قدرت نظامی پشتیبانی کند.بحث مقطع ایجاد دولت ملی درایران بین صاحبنظران مطرح است و هریک زمان مشخصی را برای آغاز شکل گیری دولت ملی درایران بیان می کنند.این،پژوهش قصد دارد با نگاهی تاریخی تحلیلی به دوران حکومت صفوی نقش تشیع وعلمای شیعه را دردولت سازی درعصرصفوی بررسی نموده و با تبیین ورود نخستین بار فقه سیاسی شیعه ازحوزه نظربه عرصه عمل، تاثیر آن را بر وحدت سیاسی ارضی ایران ارزیابی کند. این مقاله نشان می دهدکلیت دولت ملی در ایران الزاما رهاورد غرب ومدرنیته نیست، بلکه ایران با تکیه بر ایدئولوژی تشیع درحکومت صفوی بسیاری از شاخصهای دولت ملی را دارا شده است
