حسام پارسا

چکیده: بیماری آلزایمر یکی از دلایل عمده ی زوال عقل است. ازنظر بالینی، بیماران در ابتدا دچار اختلال حافظه ی کوتاه مدت هستند که به دنبال آن دچار اختلال عملکردی و رفتاری می شوند. تجمع آمیلوئید بتا در مغز اولین اتفاق در روند بیماری آلزایمر است که نقش مهمی در افزایش استرس اکسیداتیو دارد. استرس اکسیداتیو یک عامل مهم در آسیب شناسی در بیماری های عصبی ازجمله آلزایمر است که می تواند منجر به مرگ سلول های عصبی شود. ماده ی اکدیسترون که یکی از مشتقات فیتواستروژن ها است اثراتی چون فواید آنتی اکسیدانی و بهبود حافظه و یادگیری دارد. تمرین ورزشی تناوبی شدید نیز شکلی از تمرینات ورزشی است که باعث تنظیم استرس اکسیداتیو در هیپوکمپ، فاکتورهای نوروتروفیک مشتق از مغز، فاکتورهای التهابی و همچنین کاهش تخریب حافظه می شود که در این مطالعه این نوع تمرین ورزشی بر روی تردمیل انجام گرفت. هدف از این تحقیق بررسی اثرات متقابل مصرف مکمل خوراکی اکدیسترون و انجام تمرین ورزشی تناوبی شدید بر روی تخریب حافظه و یادگیری درگیر در بیماری آلزایمر بود. در مطالعه ی حاضر 90 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 9 گروه 10 تایی تقسیم شدند. (1) کنترل، (2) شم، (3) اکدیسترون، (4) تمرین ورزشی تناوبی شدید، (5) اکدیسترون در کنار تمرین ورزشی تناوبی شدید، (6) آلزایمر، (7) درمان با اکدیسترون، (8) درمان با تمرین ورزشی تناوبی شدید، (9) درمان با اکدیسترون و تمرین ورزشی تناوبی شدید. پس از اتمام روند درمان، فعالیت حرکتی، حافظه، یادگیری و اضطراب به وسیله ی آزمون های رفتاری زمینه ی باز، تشخیص شئ جدید، ماز بارنز، شاتل باکس و ماز به علاوه ی مرتفع ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که تزریق داخل بطنی آمیلوئید بتا سبب اختلال در فعالیت حرکتی ،حافظه و یادگیری می شود و همین طور سطح اضطراب را افزایش می دهد. درحالی که مصرف مکمل اکدیسترون در کنار انجام تمرین ورزشی تناوبی شدید به طور معناداری باعث بهبود معنادار اختلالات پیش آمده می شود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، گمان می رود که مصرف اکدیسترون در کنار انجام تمرین ورزشی تناوبی شدید به دلیل خاصیت های آنتی اکسیدانی شان سبب جلوگیری از مرگ سلولی می شوند و به این ترتیب اثرات محافظتی را بر روی بیماری آلزایمر داشته اند.