بطور کلی نتایج تحقیق نشان می دهند که تمرین شنا در کنار رژیم غذایی پر چرب به نسبت گروه کنترل به تنهایی باعث افزایش معنادار سطح آلانین آمینوترانسفراز و سطح آسپارتات آمینوترانسفراز شد ولی بر مقادیر بیان نسبی ژن LXR آلفا به لحاظ آماری موثر نبود، اما به نسبت گروهی که فقط غذای چرب مصرف کردند باعث کاهش معنادار سطح آلانین آمینوترانسفراز و سطح آسپارتات آمینوترانسفراز شد و در مقابل باعث افزایش معنادار مقادیر بیان نسبی ژن LXR آلفا بود. در طرف دیگر مکمل کراتین نیز به تنهایی در مقایسه با گروه کنترل در کنار رژیم غذایی پر چرب باعث افزایش معنادار سطح آلانین آمینوترانسفراز و سطح آسپارتات آمینوترانسفراز و کاهش معنادار مقادیر بیان نسبی ژن LXR آلفا شد، اما در مقایسه با گروهی که صرفا عذای پر چرب مصرف کرده بودند در هیچ یک از موارد تاثیر معناداری ایجاد نکرد. اما با توجه به هدف پژوهش حاضر که بررسی تاثیر تعامل تمرین شنا و مکمل کراتین بر بیان LXR آلفا و سطح آمینوترانسفرازهای کبدی رت های چاق بود، نتیجه گیری شد که تاثیر توامان مکمل کراتین و ورزش شنا در مقایسه با گروه کنترل صرفا باعث افزایش آسپارتات آمینوترانسفراز و بر سطح آلانین آمینوترانسفراز و مقادیر بیان نسبی ژن LXR آلفا بلحاظ آماری تاثیری نداشت. اما در مقایسه با گروهی که رژیم غذایی پرچرب مصرف کرده بودند، باعث کاهش معنادار سطح آلانین آمینوترانسفراز و سطح آسپارتات آمینوترانسفراز و افزایش معنادار مقادیر بیان نسبی ژن LXR آلفا شد.
