حسام پارسا

قسمت اعظم گلوکزمصرفی بدن که بخاطر ترشح انسولین امکان پذیر میگردد به سوی عضلات اسکلتی سوق داده میشود. یکی از عواملی که در کاهش مقاومت انسولینی نقش ایفا می کند فعالیت بدنی می باشد که این اتفاق می تواند در اثر افزایش مقدار پروتیئین گلوت 4 و همچنین افزایش توانایی ذخیره گلیکوژن عضلات اسکلتی میسر گردد) Richter EA ، 2001 (.کاهش سطح فعالیت بدنی برای مثال در حالت ثابت شدن )مثلا گچ گیری ( عضو و یا استراحت مطلق در تختخواب میتواند خیلی سریع منجر به کاهش حساسیت انسولینی و همچنین مقدار پروتئین گلوت 4 گردد ( Tabata I, 1999) . برعکس این مسئله هنگام افزایش سطح فعالیت بدنی نیز صادق میباشد. اگر قسمت های بیشتری از سیستم عضله های اسکلتی تحت تمرینات ورزشی واقع شود می توان افزایش حساسیت انسولین را مشاهده کرد. اگر بخش اعظمی از عضلات اسکلتی تحت تاثیر تمرینات ورزشی قرار بگیرند می توان انتظار افزایش در تحمل کل بدن به گلوکز در اثر افزایش حساسیت انسولینی را شاهد بود. تحقیقات آزمایشگاهی ما نشان می دهد که مصرف مکمل کراتین توانایی جلوگیری از کاهش مقدار پروتئین گلوت 4 که در اثر ثابت شدن اندام در نمونه های انسانی حادث می شود را داراست ( Opt Eijnde B, 2001) . بعلاوه مصرف مکمل کراتین همراه با تمرینات ورزشی توانایی افزایش ذخایر گلیکوژنی را داراست ) Nelson AG, 2001 (. تحقیق حاضر برای روشن تر شدن نقش و تاثیرمکمل کراتین بر میزان چربی های درون سلول های عضلانی، مقدار پروتئین گلوت 4 و گلیکوژن عضلانی انجام گردید. بعلاوه ما دنبال روشن شدن این نکته بودیم که آیا تاثیر مکمل کراتین فقط به اندام ها و عضلاتی می شود که درگیرافزایش یا کاهش در فعالیت هستند یا اینکه شامل عضلاتی که درگیر فعالیت هم نبوده اند نیز میشود. در این تحقیق هدف ما تاثیر 6 هفته تمرینات مقاومتی در یک پا بر میزان چربی درون سلولی و همچنین مقدار پروتین گلوت 4 و گلیکوژن عضلانی در دو ضعیت ثابت شدن و غیر ثابت شدن پا در مدت زمان دو هفته و تمرینات 6 هفته ای به دنبال آن بود.