بارش و دبی به عنوان دو متغیر مهم و کلیدی چرخه هیدرولوژیکی، نقش بسیار مهمی را در مدیریت و برنامه ریزی منابع آب دارند. پیش بینی دقیق و مناسب ای ن دو متغیر میتواند منجر به شناسایی و انجام اقدامات الزم جهت جلوگیری از تلفات ناشی از مخاطرات طبیعی شود. امروزه مدل ها و مدل های تلفیقی متعددی جهت مدل سازی و پیشبینی پارامترهای هیدرولوژیکی، معرفی و توسط محققین مورد استفاده قرار گرفته است. این مطالعه نیز به بررسی عملکرد مدل تلفیقی میانگین متحرک خود همبسته (ARMA (با دو الگوریتم ازدحام ذرات (PSO (و الگوریتم ژنتیک (GA (پر داخته است. در این مطالعه، حوضه آبریز سفیدرود به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب و بازه آماری 42 ساله از سال 55-1354 تا 95-1394 جهت پیش بینی بارش و دبی سالیانه انتخاب شده است.
