: عدم جریان آب کافی به دریاچه ارومیه در سالیان اخیر منجربه تشدید روند کاهشی تراز دریاچه و کاهش سطح آن گردیده است. مجموعه عوامل انسانی و طبیعی مختلف مانند اجرای طرح های متعدد توسعه منابع آب، توسعه روز افزون بخش کشاورزی، تغییر الگوی کشت و تولید محصولات پر آب در سطح حوزه، بهره وری پایین مصرف آب و عدم حفاظت موثر از منابع زیست محیطی و اکولوژی حوضه و از طرف دیگر نوسانات اقلیمی و کاهش میزان بارش ها و رواناب ها در سطح حوضه چنین شرایطی را برای پهناورترین دریاچه ی داخلی ایران به همراه داشته است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر عوامل طبیعی و انسانی با استفاده از مدل ماشین بردار پشتیبان و مشخص نمودن تاثیر گزارترین عامل بر افت سطح آب دریاچه ارومیه در دهه های اخیر می باشد. در این مطالعه با استفاده از آزمون من-کندال وجود روند سالانه در دبی 6 ایستگاه طی دوره های آماری مشخص بررسی شد و نتایج آزمون حاکی از وجود روند کاهشی معنی دار با سطح اطمینان بالای 95 درصد در 5 ایستگاه بود. در این پژوهش به کمک سه روش آزمون پتیت، سال ساخت سد و تغییرات سطح تراز دریاچه نقاط شکست سری ها مشخص شده و با استفاده از مدل ماشین بردار پشتیبان در محیط نرم افزار متلب اقدام به مدل سازی گردید. و با کمک معیار های ارزیابی SE و RMSE بهترین روش محاسبات انتخاب و مدل صحت سنجی گردید. با استفاده از روابط مربوط درصد تاثیر اقلیم و عوامل انسانی محاسبه گردید و در نهایت مشخص گردید نتایج حاکی از این بود که تاثیر عوامل انسانی در تمامی ایستگاه ها بیشتر از تغییر افلیم می باشد.
