حامد نوذری

آگاهی از شوری لایههای خاک زیر زهکشها بویژه در مناطقی با آب زیرزمینی کم عمق و شور مانند خوزستان منجر به انتخاب و طراحی بهترین عمق و فاصله زهکش میشود. در تحقیق حاضر کاربرد روش شبیهسازی شبکه عصبی مصنوعی در پیشبینی روند تغییرات شوری آب زیرزمینی زیر لولههای زهکش آزموده شد. به منظور واسنجی و اعتباریابی نتایج مدل از دادههای جمعآوری شده از یک مدل آزمایشگاهی با ابعاد 8 / 1 در 1 در 2 / 1 متر استفاده گردید. در این مدل زهکشها در عمقهای 20 ، 40 و 60 سانتیمتری و در هر عمق در سه فاصله 60 ، 90 و 180 سانتیمتری نصب شدند. در روش شبکه عصبی مصنوعی از الگوریتم آموزش لونبرگ - مارکوارت با تابع انتقال سیگموئید، استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل آماری و محاسبه ریشه میانگین مربعات خطا، خطای استاندارد و ضریب همبستگی میزان برازش میان مقادیر واقعی و شبیهسازی شده تغییرات شوری آب زیرزمینی محاسبه شد. مقدار این شاخصها به ترتیب 27 / 5 دسیزیمنس بر متر، 12 / 0 و 96 / 0 برآورد گردید. مقادیر این شاخص ها برای شوری خروجی از زهکشها در اعماق و فواصل مختلف نسبت به زمان و با دبیهای 07 / 0 ، 11 / 0 و 14 / 0 لیتر بر ثانیه به ترتیب برابر با 34 / 0 دسیزیمنس بر متر، 09 / 0 و 99 / 0 میباشد. نتایج نشان داد روش شبکه عصبی مصنوعی در شبیهسازی روند تغییرات شوری آب زیرزمینی زیر لولههای زهکش و همچنین روند تغییرات شوری زهآب خروجی در اعماق و فواصل مختلف زهکشها از دقت خوبی برخوردار است.