تبخیر– تعرق یکی از مهمترین اجزای چرخه هیدرولوژی برای برنامهریزی سیستمهای آبیاری و ارزیابی اثرات هیدرولوژی تغییر اقلیم است. مدلسازی و پیشبینی سریهای زمانی تبخیر– تعرق با روش پنمن مانتیث برای ایستگاه سینوپتیک تبریز با به عنوان مدلهای تصادفی خطی مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق، از آمار و SARIMA و ARIMA استفاده از مدلهای 1986 استفاده شد و پس از محاسبه تبخیر– تعرق پتانسیل، از 20 سال اول - اطلاعات ایستگاه تبریز در دوره آماری 2010 دادهها برای پیشبینی و 5 سال آخر آنها برای صحتسنجی مدل استفاده شد. محاسبات مربوطه در دو حالت متمایز انجام شد. در حالت اول همه دادهها به عنوان یک سری سالانه در نظر گرفته شدند و مدل مناسب آنها برازش داده شد. در حالت دوم سریهای ماهانه به صورت مجزا در طول دوره آماری انتخاب شدند و برای هر یک از آنها، بهترین مدل برازش داده شده انتخاب گردید. 14 در مقایسه با حالت دوم / 0 و 85 / نتایج نشان دادکه حالت اول با ضریب تعیین و ریشه میانگین مربعات خطا، به ترتیب 964 15 ، تفاوت معنیداری نداشته و علیرغم آنکه روش اول در / 0 و 52 / با ضریب تعیین و ریشه میانگین مربعات خطا به ترتیب 963 0 میلیمتر در ماه خطای کمتری در بر داشته است، ولی در مجموع نتایج دو روش اختلاف معنیداری را ندارد و هر دو / حدود 67 قابل توصیه میباشند. در حالت کلی روش اول به دلیل در بر گرفتن محاسبات کمتر قابل توصیه میباشد.
