حامد نوذری

زهکشی اجزاء مختلف محیط زیست را به صورت های گوناگون تحت تاثیر خود قرار می دهد. تاثیر زه آب خروجی با شوری بالا یکی از عوامل تهدیدکننده ی اکوسیستم پایین دست می باشد. زیرا از آنجایی که تخلیه گاه نهایی زهکش ها معمولا رودخانه ها، دریاها و تالاب هاست و این مناطق زیست گاه بسیاری از موجودات می باشد،کیفیت زه آب خروجی تاثیر زیادی بر حیات این جانداران دارد. بنابراین رعایت مسایل زیست محیطی بسیار حائز اهمیت می باشد. با کاهش میزان شوری زه آب خروجی تا حدودی می توان از تاثیر مخرب آن بر روی محیط زیست جلوگیری کرد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی روند تغییرات هدایت الکتریکی زه آب خروجی از زهکش ها نسبت به زمان، با توجه به تغییرآرایش منافذ لوله های زهکش در حضور آب زیرزمینی با هدایت الکتریکی بالا، تاثیر تغییر آرایش منافذ لوله های زهکش بر هدایت الکتریکی زه آب خروجی در فاصله ها و عمق های مختلف نصب لوله زهکش، بررسی زمان رسیدن به تعادل و همچنین بررسی ارتفاع سطح ایستابی تشکیل شده در اثر تغییر آرایش منافذ لوله های زهکش می باشد. جهت انجام این تحقیق، از یک مدل آزمایشگاهی با ابعاد 8/1 در 1 در 2/1 متر استفاده شد. زهکش ها در عمق های 20 و 60 سانتی متری و فواصل 60 و 180 سانتی متر نصب شدند. سه نوع آرایش روزنه که اولین آرایش به صورت چهار روزنه با نام M4 به عنوان آزمایش شاهد و دومین و سومین آرایش با سه و یک روزنه به ترتیب از بالا و کنارهای لوله با نام M3 و یک روزنه از بالای لوله زهکش با نام M1 انجام شد. شوری آب زیرزمینی حدود 50 دسی زیمنس بر متر تنظیم شد و آبیاری با آبی با شوری 32/0 دسی زیمنس بر متر و دبی 09/0 لیتر بر ثانیه صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که روند تغییرات هدایت الکتریکی نسبی زه آب خروجی از زهکش ها در الگوی M4 با گذشت زمان نسبت به M3 و M3 نسبت به M1 دارای شیب کمتری می باشد. میزان نمک خروجی در آرایش M4 نسبت به آرایش M3 و آرایش M3 نسبت به آرایش M1 بیشتر به دست آمده است.