کمیت و کیفیت زهاب تولید شده در اراضی شور که نیاز به آبشویی اولیه دارند، از شروع بهرهبرداری از شبکه آبیاری و زهکشی تا قبل از رسیدن بهه شرایط تعادل، پیوسته در حال تغییر میباشد. زمان رسیدن به حالت تعادل در مناطقی با آب زیرزمینی کم عمق و شور ممکن است چندین سال بههطهول بیانجامد. در چنین شرایطی، آگاهی از کمیت و کیفیت زهاب تولید شده بهمنظور مدیریت و کنترل آن امری ضروری میباشد. بنابراین در این تحقیق ابتدا عملکرد یک سیستم زهکشی در شرایط غیرماندگار به کمک روش تحلیل پویایی سیستم بهطور کامل مدلسهازی و پها از اعتباریهابی نتهایم مهدل بها دادههای صحرایی، راهکارهای مدیریتی که میتوان روی اینگونه زهابها اعمال نمود، مدلسازی شد. با اجرای مدل فوق برای مزارع کشهت و صهنعت نیشکر واحد امیرکبیر، بهمنظور مدیریت زهاب شور این اراضی، ترکیبی از راه حلهای موجود بهصورت همزمان بهکار گرفتهه شهد و سهم زهاب شور اختصاص داده شده به هر کدام از روشها تعیین شد. نتایج نشان داد پس از 8 سال از شروع بهره برداری، شوری زهاب شبکه به حالت تعادل میرسد و شوری زه آب خروجی از حدود 35 دسی زیمنس بر متر در سال اول به 4.5 دسی زیمنس بر متر می رسد. همچنین پس از گذشت 6 سال از آبیاری کل اراضی نیشکر می توان به کشت گیاه شور پسند با زه آب شور و بدون تلفیق با آب آبیاری پرداخت.
