سازند شهبازان به سن ائوسن میانی تا پسین گسترش قابل توجهی در شمال خاوری پهنه لرستان دارد. مرز پایین و بالای آن به ترتیب با سازندهای کشکان و آسماری است، اما به سمت جنوب لرستان سازند کشکان با سازند پابده جایگزین میشود. برای بررسی محیط رسوبی و تعیین مدل رسوبی سازند شهبازان از پنج برش سطحی و چهار چاه که دو روند عمود و موازی با روند زاگرس در خاور پهنه لرستان را پوشش میدهند 700 برش نازک تهیه و بررسی شده است. نتایج بررسی منجر به شناسایی 17 ریزرخساره شد که در کمربندهای کشندی (سه ریزرخساره)، لاگون (چهار ریزرخساره)، پشته زیرآبی (چهار ریزرخساره)، ریف (یک ریزرخساره) و دریای باز (پنج ریزرخساره) نهشته شدهاند. توزیع ریزرخسارهها نشان داد که از شمال به جنوب و از خاور به باختر ریزرخسارههای دریایی جایگزین کمربند کشندی می شوند. کمربندهای کشندی و لاگون در شمال و خاور و پشته زیرآبی و شرایط دریایی در جنوب و باختر محدوده مورد مطاالعه گسترش دارند. نبود یک سد کربناته قابل توجه و نیز نبود شواهد توربیدیتی نشان از یک رمپ کربناته با امتداد شمال خاوری ـ جنوب باختری با انتهای پرشیب در زمان ائوسن میانی و پسین در محدوده مورد پژوهش دارد. این در حالی است که مطالعات پیشین بیانگر وجود یک شلف کربناته در ائوسن میانی و رمپ کربناته در ائوسن پسین در فروافتادگی دزفول است. این تغییر از شلف در فروافتادگی دزفول به رمپ در پهنه لرستان را می توان نتیجه عملکرد گسل اصلی جبهه کوهستان دانست که فعالیت آن از پایان کرتاسه آغاز شده است.
