حسن محسنی

تاقدیس تابناک در ناحیه فارس (فارس ساحلی) قرار دارد که یکی از زیرتقسیمات حوضه زاگرس به شمار می رود. در این پژوهش برش نازک تهیه شده از خرده های حفاری دو چاه شماره 1 و 2 از سازند داریان به سن آپتین از میدان تابناک به همراه نمودار پرتو گاما مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 150 برش نازک میکروسکپی مورد بررسی پتروگرافی قرار گرفتند. اجزاء اسکلتی سازند داریان که از سنگ های کربناته است شامل روزن بران، لیتوکودیوم، جلبک های آهکی، خارپوستان، دوکفه ای، بازوپایان، شکم پایان، استراکودآ، مرجان شش تیغه ای، بریوزوآ، کرم های حلقوی و اجزا غیر اسکلتی شامل پلوئید، اینتراکلاست، فسفات می باشد. براساس مطالعات صورت گرفته، سازند داریان از 8 ریزرخساره تشکیل شده است که در چهار مجموعه رخساره ای (پهنه جزر و مدی، لاگون ، رمپ درونی و میانی) رسوب کردند. به نظر می رسد که با توجه به نبود رخساره های دوباره نهشته شده و ریف های سدی حاشیه شلف، سازند داریان در پلاتفرم کربناته نوع رمپ نهشته شده است. تغییرات عمودی رخساره های سازند داریان و بررسی نمودار پرتو گاما نشان می دهد که این سازند در برگیرنده یک و نیم سکانس رسوبی است که از دسته رخساره ای TST ,HST تشکیل شده است. نیم سکانس زیرین از بخش بالایی سازند گدون آغاز شده و بخش HST آن درون سازند داریان قرار دارد. سپس سکانس اصلی در بر دارنده ی سازند داریان با مرز نوع دو بر روی آن قرار گرفته است. رسوبات این سکانس تا مرز بالایی سازند داریان با سازند کژدمی ادامه داشته و با یک مرز سکانسی نوع یک (فرسایشی) در زیر سازند کژدمی پایان می باید. سطح حداکثر بالاآمدگی نسبی سطح آب دریا در چاه یک در 967 متری و در چاه دو در 938 متری و با ریزرخساره های (Floatstone & F: Orbitolina wackestone to packstone G: ) نیز بیشترین اوج نمودار پرتو گاما (حدود 45 API) شناسایی گردید. با توجه به سن سازند داریان (آپتین) و هم ارزی با چنین سطحی در کشورهای مجاور در خلیج فارس، می توان گفت که این سطح MFS با K80 معرفی شده برای صفحه عربی مطابق دارد. رسوبات این سکانس تا مرز بالایی سازند داریان ادامه داشته و به نظر می رسد رسوبات بازه عمق910 تا عمق945 متری کیفیت مخزنی بهتری داشته باشند