سازندهای آسماری و جهرم به ترتیب با سن الیگوسن میوسن پیشین و ائوسن توالی ضخیم آهکی با لایههای - نازک انیدریتی، آهک دولومیتی، دولومیت و با میان لایههای شیل هستند که در میدان نفتی گلخاری در غرب گسل قطر کازرون و زون چین خورده زاگرس و زیر زون فارس ساحلی مورد پژوهش قرار گرفتهاند. انحلال، - آشفتگی زیستی، سیمانی شدن، نئومورفیسم، سیلیسی شدن، میکریتی شدن، تراکم و دولومیتی شدن فرایندهای دیاژنزی مشاهده شده در سازندهای آسماری و جهرم میباشند. مهمترین آنها سیمانی شدن، دولومیتی شدن و انحلال است که سیمانی شدن تأثیر منفی بر روی کیفیت مخزنی دارد ولی دولومیتی شدن باعث افزایش تخلخل بین بلوری و انحلال باعث افزایش تخلخل حفرهای، قالبی و بین دانهای شدهاند. مهمترین تخلخلها شامل بیندانه- ای، درون دانهای، بین بلوری، قالبی، شبکهای، حفرهای و شکستگی است. هر چند تخلخل حفرهای و بین دانهای اهمیت بیشتری نسبت به بقیه دارند. تخلخل حفرهای در جایگاه نخست قرار دارد و بیشتر در بخش بالایی سازند جهرم و بخش زیرین سازند آسماری مشاهده گردید. میزان تخلخل بین دانهای در جایگاه دوم قرار دارد. فرایندهای دیاژنزی سازندهای آسماری و جهرم نشان دهنده تأثیر مجموعهای از فرایندهای دیاژنزی هم زمان با رسوبگذاری در بستر دریا و پس از رسوبگذاری در طی تدفین کمعمق و تا عمیق و بالا آمدگی است. به طور کلی تخلخل این میدان، نشان میدهد که توان مخزنی متوسط بوده و فرایندهای دیاژنزی در افزایش کیفیت مخزنی تاثیرگذار بودهاند.
