سازند سروک به سن آلبین پسین- سنومانین- تورنین پیشین از مهمترین مخازن نفتی میدان مارون می باشد. ریزرخساره ها و محیط رسوبی بر پایه بررسی برش های نازک تهیه شده از خرده های حفاری و مغزه مربوط به چاه های شماره 1 و 2 شناسایی شده اند. بر این اساس 8 ریزرخساره مشخص گردید که در یک شلف کربناته لبه دار کم ژرفا در پنج کمربند رخساره ای )بخش ساحلی، لاگون بسته، لاگون باز، حاشیه شلف و دریای باز( رسوب نمودند. همچنین به کمک مطالعات پتروگرافی، تغییرات ریزرخساره ها و بررسی نمودارهای گاما و صوتی و انطباق آن ها با منحنی تغییرات سطح آب دریاها، 4 سکانس مرتبه سه شناخته شد که با سکانس های شناسایی شده در حوضه زاگرس و صفحه عربی همخوانی دارد، زیرا در بازه زمانی یاد شده چهار سطح یشینه غرقابی در مقیاس پلیت عربی معرفی شده است. مهمترین عامل پیدایش سکانس ها تغییرات سطح آب و ائوستازی است و تکتونیک نقش کمتری دارد. فرایندهای دیاژنزی شاخص در این سازند انحلال متئوریکی و به همراه گسترش شکستگی است که مهمترین عامل در بالا رفتن کیفیت مخزنی سازند سروک در میدان مارون به شمار می روند.
