حسن محسنی

هدف از این مطالعه بررسی توان هیدروکربورزایی سازند امیران در جنوب غرب لرستان میباشد. به این منظور یال شمالی تاقدیس امیران مورد بررسی قرارگرفته و تعداد 22 نمونه گردآوری گردید که از بین آنها تعداد 12 نمونه به ویژه از رخسارههای ریزدانه و تیره رنگ انتخاب و توسط دستگاه راک-ایول 3 در پژوهشگاه صنعت نفت مورد آنالیز قرار گرفتند. تغییرات S 2 +S1 در برابر TOC نشان میدهد که این سازند از لحاظ پتانسیل هیدروکربورزایی در محدوده گستردهای از فقیر تا خیلی خوب قرار دارد اما به طور کلی دارای پتانسیل ضعیف (Lean-Poor) میباشد. نمودار تغییرات HI (شاخص هیدروژن( در برابر Tmax و نیز نمودار تغییرات HI در برابر OI (شاخص اکسیژن(، نشان میدهد که نمونه ها غالباً دارای کروژن نوع II/III میباشند. درعینحال نمودار شاخص هیدروژن (HI) به Tmax و همچنین شاخص PI به Tmax نشان می- دهد که سازند امیران به عنوان سنگ منشأ احتمالی با رسیدن به مرحله کاتاژنز Tmax) بالاتر از 432°C ) توانسته مسیر بلوغ حرارتی را طی نماید. از نمودار جونز برای تعیین رخساره آلی سارند مورد مطالعه استفاده گردید. نکته قابل توجه در این نمودار این است که سازند امیران در محدوده متغیر از رخسارهها CD,BC )و (D قرار دارد. شاید بتوان علت این امر را به متغیر بودن شرایط محیطی در زمان نهشته شدن این سازند نسبت داد.