اکثر مراجعان به بیمارستان ها در معرض آسیب های اجتماعی و روانشناختی قرار دارند، زیرا کنترل کمی روی محیط خود دارند و هر چه مدت مراجعه ی آنها طولانی تر می شود، ضعف بیشتری از نظر عملکردی مختلف نشان می دهند. در نتیجه ناکامی را تجربه می کنند. ناکامی اجتماعی یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر درماندگی آموخته شده است. هدف اصلی این مقاله کخ به روش پیمایشی انجام گرفته است، برسی رابطه بین ناکامی اجتماعی و درماندگی آموخته شده در بین کلیه ی مراجعه کنندگان به بیمارستان های شهر تهران با مقایسه ی تفاوت های جنسیتی می باشد.
